ذهبی در " تذکره الحفاظ " ذیل ترجمه ابی بکر – در توچیه روایت مرسلی که حاکی از ترغیب به عدم بیان روایات نبوی به دستور او می باشد ، چنین می گوید :" أن الصديق جمع الناس بعد وفاة نبيهم فقال إنكم تحدثون عن رسول الله صلى الله عليه و سلم أحاديث تختلفون فيها والناس بعدكم أشد اختلافا فلا تحدثوا عن رسول الله شيئا فمن سألكم فقولوا بيننا وبينكم كتاب الله فاستحلوا حلاله وحرموا حرامه .فهذا المرسل يدلك أن مراد الصديق التثبت في الأخبار والتحري لا سد باب الرواية ألا تراه لما نزل به أمر الجدة ولم يجده في الكتاب كيف سأل عنه في السنة فلما أخبره الثقة ما اكتفى حتى استظهر بثقة آخر ولم يقل حسبنا كتاب الله كما تقوله الخوارج "(1)( ابوبکر بعد از وفات نبی اکرم مردم را جمع نمود و گفت : شما از رسول خدا صلی الله علیه – وآله – وسلم روایاتی نقل می کنید که مورد اختلاف است و مردمی که بعد از شما بیایند در این باره بیشتر به اختلاف خواهند افتاد . از این رو از آنحضرت روایتی نقل نکنید و اگر در این رابطه کسی از شما سوال کرد بگویید : میان ما و شما قرآن که کتاب خداست حاکم است . هر آنچه قرآن حلال دانسته حلال و هر چه را حرام دانسته حرام بشمارید .پس این روایت مرسل دلالت دارد بر اینکه مراد ابی بکر واقع گرایی و تثبت در اخبار بوده است و نه بستن باب روایت کردن . آیا ندیدی که وقتی با مساله ارث جده روبرو شد و جوابش را در کتاب الله ندید ،چگونه آن را در سنت دنبال نمود . و وقتی فردی ثقه او را جواب داد ، او را کفایت نکرد تا وقتی که ثقه دیگری همان مطلب را بیان کرد . و او همانند خوارج نگفت : کتاب الله برای ما کفایت می کند . )

همچنان که از صریح کلام ذهبی معلوم می شود ، وی در توجیه عملکرد ابی بکر بیان می کند کسی که قائل به کلام " حسبنا کتاب الله " باشد از تبار خوارج می باشد .همگان می دانند که بخاری شهادت داده است که گوینده " حسبنا کتاب الله " کسی نبوده است جز عمر بن خطاب !!!

پس به شهادت ذهبی همانا عمر بن خطاب از سلک و تبار خوارج می باشد !!!

پي نوشت:

(1)تذكرة الحفاظ ، ج 1 ص 2 - 3 ، اسم المؤلف: أبو عبد الله شمس الدين محمد الذهبي الوفاة: 748 ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت ، الطبعة : الأولى